مراسمات جالب از خواستگاری تا عروسی
این روزها تقویم پر از مناسبت های خوب است و بازار جشن های عروسی دوباره داغ شدهاست . البته حق با قدیمی هاست «عروسی به چشم تماشاگر آسان است». وقتی خودتان داخل گود باشید دیگر به این راحتی ها نیست.
هزار و یک کار ریزودرشت است که باید به موقع و درست انجام شود تا بتوانید یک جشن ایده آل بگیرید و همه چیز همان طور که دوست دارید، پیش برود. بالاخره در زندگی هرکس این یک شب، خیلی اهمیت دارد و همه می خواهند جشنی بگیرند که خاطره اش برای همیشه ماندگار شود. البته لازم نیست بترسید یا نگران شوید. کافی است یک برنامه ریزی کامل داشته باشید و پیش از آن که دست به کار شوید، حساب وکتاب همه چیز را بکنید. قرار عقد و وقت گرفتن از محضرخانه، اجاره سالن، خرید حلقه، انتخاب آینه و شمعدان، سفارش لباس عروس و کت وشلوار داماد، انتخاب آرایشگاه، گل فروشی و آتلیه عکاسی فقط بعضی از کارهایی است که باید در فهرست تان قرار دهید.
خواستگاری
برای یک ازدواج موفق دو طرف باید نسبت به یکدیگر آگاهی داشته باشند. جلسهی خواستگاری فرصتی است که دختر و پسر مدتی را با هم صحبت کنند و با خلق و خوی همدیگر آشنا شوند.
در ایران چنین مرسوم است که مادر و خواهر داماد، دختر مناسبی را برای آقا پسر انتخاب میکنند. سپس با او مشورت میکنند تا در صورت موافقتش به خواستگاری دختر خانم بروند. در این جلسهی خواستگاری معمولا چند خانم از طرف خانواده داماد به خانهی عروس خانم میروند تا او را از نزدیک ببینند. دختر خانم از خانوادهی داماد پذیرایی میکند و به سوالاتشان پاسخ میدهد. بعد از صرف چای اگر خانوادهی داماد دختر خانم را پسندیده باشند، سر صحبت را باز کرده و موضوع اصلی را مطرح میکنند. در غیر این صورت بعد از کمی صحبت، مهمانی را ترک میکنند.
در صورتیکه نظر دو طرف مثبت باشد، جلسه بعدی خواستگاری با حضور آقا داماد برگزار میشود. در این جلسه، دختر و پسر صحبت میکنند تا بیشتر با هم آشنا میشوند. در پایان جلسه اگر دختر و پسر همدیگر را پسندیده باشند، یک هدیه به عروس خانم داده میشود و نبات عروسی نیز شکست میشود.
بله بران یا بله برون :
یکی از مراسم سنتی ازدواج در ایران است.هنگامی که دو طرف تقریبا مطمئن شدند که ازدواج انجام می شود ، خانواده داماد از خانواده عروس می خواهند که مجلس بله بران را ترتیب دهند.در این مراسم معمولاً بزرگان فامیل دور هم جمع می شوند و در مورد مهریه و شیربها صحبت می کنند. معمولا مهریه و سایر شرایط توافق شده را در برگه ای می نویسند و داماد و سایر حاضرین در مجلس به عنوان شاهد آن را امضا می کنند. تاریخ جشن عقد و عروسی در این مراسم تعیین می گردد. در گذشته مردان تنها در این مراسم شرکت می کردند اما در حال حاضر زنان نیز در این مراسم حاضر می شوند.
نامزدی یا شیرینی خوران:
این دوران، پس از توافق دو نفر برای ازدواج آغاز میشود. مجلس نامزدی معمولاً مجلسی زنانه است که در آن، خانواده داماد هدایایی از جمله شال و لباس به عروس پیشکش می کنند. در گذشته رسم بر این بود که طاقه شال را به همراه چند سینی تزئین شده و شاخه نبات پیش از ظهر به منزل عروس می فرستادند و زنان خانواده داماد بعد از غروب به منزل عروس می رفتند و چای و شربت و شیرینی می خوردند و حلقه نامزدی به دست عروس می انداختند.
عقد
توافق یک زن و مرد جهت ایجاد زندگی مشترک است که قوانین خاصی بر این پیمان حکومت می نماید. جهت انعقاد عقد، طرفین بایستی کلماتی دایر بر پذیرفتن این پیمان را ادا کنند. سفره عقد یکی از سفرههای سنتی ایرانی است که در مراسم عقد گسترده میشود و عروس و داماد بر سر آن مینشینند و به خطبه عقد گوش فرا میدهند. سفره عقد در اکثر شهرهای ایران رواج دارد و در آن شش ظرف قرار داده می شود که هرکدام محتوی چیزی است و نماد آرزویی برای عروس داماد است. این ظروف معمولاً شامل : گردو، بادام، فندق، نان و نبات و تخم مرغ میباشد. در میان اینها ظرف هایی از شیرینی و نان پنیر وسبزی، جام هایی از عسل و ماست در کنارهم قرار می گیرد که کنایهای از شیرینی و ترشی در زندگی مشترک میباشد. تخم مرغ، نمادی است برای باروری و زایش اولاد ونان نمادی برای برکت ورزق وروزی و نبات، نشان شیرین کامی است.
جشن عروسی
جشن عروسی را میتوان به تشریفات عروسی یا موسسات ازدواج آسان سپرد. بعد از اینکه جشن عروسی برگزار شد، مهمانان به منزل پدر عروس میروند تا از انها پذیرایی شود. پدر عروس دست عروس و داماد را در دستهای هم میگذارد و برای عاقبت بخیری آنها دعا میکند. سپس آنها را از زیر قرآن رد کرده و راهیشان میکند. پیش از اینکه عروس و داماد از منزل خارج شوند، یک وسیله توسط خانوادهی داماد از خانهی عروس برداشته میشود که به معنای مسلط شدن داماد بر عروس است.
بعد از این مراسم خانوادهی داماد عروس خانم را به خانهی خودشان میبرند. از مهمانان نیز برای صرف شام دعوت به عمل میآید. در اخر شب، عروس و داماد به همراهی تعدادی از جوانان راهی خانهی خود میشود و زندگی خود را زیر یک سقف آغاز میکنند.
وقتی که عروس می خواهد پایش را در آستانه در خانه داماد بگذارد یک تخم مرغ یا گردو را زیر پایش میگذارند تا هر گونه طلسمی که برای عروس خانم شده است، از بین برود.